Ik heb in 2014 een CVA gehad en heb onder andere afasie. Lichamelijke klachten zijn er ook, maar daar heb ik in het dagelijks leven minder last van. Hiervoor was ik ICT helpdeskmedewerker. Nu gaat dat niet meer. Mijn batterij is ’s morgens zo vol als voorheen maar na het herseninfarct is hij sneller leeg.       

Een ander dingetje is “ruis”. Vroeger boeide het me niet als ik praatte met anderen op het werk,  in de kroeg of op een concert. Ruis was overal maar daar werd ik niet door afgeleid. Nu is dat anders. Nu stoort ruis me. Vooral als ik iets vraag aan een onbekende, op zaterdagmiddag, in een drukke winkelstraat, met -5°. Dan communiceer ik het noodzakelijke (met praten /  schrijven / tekenen / gebaren). Hoe meer ruis er is, hoe stiller ik word. Hoe minder ruis er is, hoe meer ik me op mijn gemak voel.         

Dit betekent niet dat drukte een “no go area” hoeft te zijn. Dan communiceer ik minder, en kijk ik meer (en dat heeft ook zijn voordelen).

Af en toe is het leven met een herseninfact te snel, dan kruip ik (weer) terug in mijn schulp. Maar wat ik terug heb gekregen is rijker dan het leven daarvoor. Tenminste, dat vind ik.